‘Verziekte werksfeer bij ProRail Utrecht oorzaak van treinuitval’
11 nov 2021 8:42
Reizigers zullen de komende maanden vaker te maken krijgen met uitvallende treinen. De problemen bij de verkeersleiding van ProRail zijn veel groter dan tot nu toe bekend. Met name op de belangrijkste post in Utrecht is de situatie totaal verziekt, meldt het Algemeen Dagblad.
Niet gehoord
Op deze verkeersleidingspost, waar circa honderd mensen werken, is volgens het AD de helft van het personeel momenteel niet inzetbaar door ziekte, en uit onvrede. De rest heeft ‘GP’ – geen pauze – op het rooster staan. Door de enorme uitval zijn ook de roosters de komende periode heel dun bezet. Daardoor kan één ziekmelding al snel enorme hinder veroorzaken.
Volgens de krant voelt het personeel zich al jaren niet gehoord door de directie van ProRail. Ze vinden de werkdruk te hoog. ProRail-woordvoerder Martijn de Graaf erkent dat een deel van het personeel al langer boos is, en zich niet gehoord voelt. “We hebben teveel gevraagd van mensen en hadden dit eerder moeten adresseren” aldus de Graaf in het AD.
Meer treinuitval verwacht
ProRail maakte afgelopen week bekend dat de treinverkeersleiders een bonus krijgen vanwege de hoge werkdruk. Het gaat om een bedrag van maandelijks circa 300 euro. De onrust op de werkvloer en het enorme personeelstekort heeft ertoe geleid dat directeur verkeersleiding Roel Salden sinds 1 september is teruggetreden. “Op basis van de uitwerking van de opgave voor de verkeersleiding de komende jaren ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet de juiste persoon ben om deze opgave te realiseren” schreef de vertrekkend directeur eerder in een intern memo, waarop SpoorPro de hand wist te leggen.
Door het nijpende personeelstekort houdt NS er rekening mee dat de komende periode vaker treinen zullen uitvallen. Volgens het spoorbedrijf zijn er tot zo’n twintig bussen nodig om één intercity te vervangen. “Die kun je niet rond de stations van Utrecht en Arnhem kwijt. Verder zijn ze lastig op korte termijn te regelen” aldus NS in de krant.
Bij de verkeersleidingsposten zijn er in totaal 750 medewerkers nodig. Er zijn momenteel 60 vacatures.
Hallucinant. Men mag zich vragen stellen hoe de directie dit heeft laten gebeuren. Het is duidelijk dat de leiding en aansturing een belangrijke oorzaak van de problemen zijn. Het lijkt erop dat men jarenlang heeft gestuurd op efficiency ipv kwaliteit(en), terwijl men specialisten moet koesteren, zeker in een krappe arbeidsmarkt.
Daarom is het goed om naast de overgang naar ZBO ook een cultuurverandering te doen, waarbij inhoudelijke mensen meer hun werk kunnen inrichten. Zelfsturende teams en een platte organisatie ipv een hiërarchie die een grote afstand houdt tot de werkvloer. Minder PR bij sluiten van een overweg, en meer contact met de eindklant/reiziger
Als de helft van het personeel niet kan of wil werken is er natuurlijk op zich geen personeelstekort.
ProRail directeur Foppen heeft al toegegeven dat ProRail te weinig naar het personeel heeft geluisterd. Dan moet het echt erg zijn (geweest).
60 vacatures op 750 man personeel is met 8% natuurlijk niet vreselijk exceptioneel. Zegt ook iets over de flexibiliteit binnen het bedrijf.
Wat het waarschijnlijk moeilijk maakt de vacatures in te vullen, is dat heel veel mensen wel doorhebben dat een baan als verkeersleider dodelijk saai is en direct een eindpunt vormt op het carrièrepad.
Te verwachten valt dat er alleen sneue spoorwegfanaten solliciteren. Van die treinspotters die praten in spoorwegjargon, inclusief afkortingen die zelfs de meeste conducteurs niet begrijpen, en die bij herhaling zijn afgewezen voor functies van machinist en conducteur. Dat er recruiters voor de tiende keer op een dag zitten te luisteren naar losers die vertellen dat ze van hun hobby hun werk willen maken.
@Annemiek: hoe denk je over mensen die schoonmaakwerk doen?
Is dat relevant?
Jij geeft aan dat de status van het beroep het probleem is, dus ik dan vraag ik me af hoe ProRail indirect voldoende schoonmakers kan werven.
Een andere reden is dat heel veel managers mondeling respect betonen aan mensen op de werkvloer. Dat past in de beeldvorming dat Nederland een horizontale en egalitaire samenleving is, bovendien werkt iedereen hard voor een leidinggevende die respect toont en niet hooghartig is. Maar bij sommigen vraag ik me wel eens af of het gemeend is.
Nee hoor, ik geef aan dat de inhoud van het vak een probleem is. Niet de status. In de facilitaire randzaken bij Prorail ben ik niet geïnteresseerd. Verder heb ik respect voor een ieder die bereid is hard te werken voor zijn/haar geld. Dus voor bijvoorbeeld conducteurs (met uitzondering voor degenen die wel hun best doen) en fanatieke vakbondsleden per definitie niet.
@Annemiek: je had het over een functie die een ” eindpunt vormt op het carrièrepad.”
En die bij herhaling zijn afgewezen voor andere functies. En waar alleen “sneue” mensen op solliciteren en “losers”. Officieel hebben we natuurlijk allemaal waardering en respect voor schoonmakers ” want ze werken zo hard ” en zullen we ze nooit labelen met termen als sneu en losers. En ik neem zomaar van jou aan dat je meer respect hebt voor schoonmakers dan voor treinverkeersdienstleiders 😉 . Vervolgvraag is natuurlijk wel wat de houding is van de manager van die treinverkeersdienstleiders.
Als er een managementstijl bestaat waarvan je zeker kunt weten dat het niet gaat werken, is het vanuit de kantlijn holle termen roepen zonder rekening te houden met de geldende bedrijfscultuur. Maar blijkbaar weet jij exact waar de mensen aldaar behoefte aan hebben.
Zelfsturende teams hebben de neiging alleen rekening te houden met hun eigen persoonlijke be obelangen en niet met de belangen van bedrijf en klanten.
Het gaat om werk dat weinig uitdagend is. Verwacht wordt dat mensen geconcentreerd hun werk doen en niet meer dan dat. Er is geen mogelijkheid om uit te blinken, wel om de boel te verkloten. Dagenlang gebeurt er niets vermeldenswaardig. Mensen beoordelen hun eigen werk alsof een getrainde aap het ook zou kunnen. (alcohol-)verslaving ligt op de loer. In de hele dagelijkse gang van zaken op de werkvloer geen contact met winnaars of mensen met een uitdagende baan. Dan moet je er vooral een ‘platte organisatie’ van maken waarin promotie geen uitweg meer biedt uit de ellende.
En die zelfsturende teams werken misschien op een suf gemeentehuis, waarin iedereen van 9 tot 5 werkt (met een middagpauze van 12 tot half twee), waar eigenlijk geen prestatie verwacht wordt en waar iedereen er ieder jaar een periodiekje bij krijgt, maar niet in zo’n organisatie. Maak je daar zelfsturende teams, dan zitten de nieuwkomer met alle rotklussen op rottijden, omdat de 50-plussers onwrikbaar beslag hebben gelegd op alles wat het werk een beetje draaglijk maakt.
“Op deze verkeersleidingspost, waar circa honderd mensen werken, is volgens het AD de helft van het personeel momenteel niet inzetbaar door ziekte, en uit onvrede.”
In gewoon Nederlands sabotage door het personeel wat overigens veel mensen al eerder vermoedden.
Ja tuurlijk. De helft van het personeel ziet ziek thuis omdat ze de boel eens lekker willen ‘saboteren’. Droom toch lekker verder, ik mag hopen dat u geen bedrijfsarts bent.
Grote kans dat de zieke helft van het personeel zich door hun vakbond heeft laten vertellen dat ze het niet langer pikken allemaal.
Dus u zegt dat de meeste mensen, of geen zin hebben om te werken, of structureel de boel saboteren, of maar met een klein zetje van een vakbond nodig heeft om zich ziek te melden?
Op de meerdere werkvloeren waar ik rond heb gelopen, cq. loop, gaan de meeste mensen dagelijks met plezier en toewijding naar hun werk. Een ziektemelding is een zeer grote stap en komt pas na langdurige overbelasting en/of conflicten met collega’s of leidinggevenden.
Maar blijkbaar is dat anders in de sector waar u werkt
Kom op zeg, als 50% niet inzetbaar is snapt iedereen dat er gewoon gesaboteerd wordt.
NS maakte afgelopen weekend het probleem nog erger door de doorgaande uitval op zondag 7 november tot laat in de voorgaande avond onder 6 november (“Let op, morgen….enz” te vermelden. Moet je net toevallig zien. Bovendien reden er die zondag blijkbaar wel bussen, die zaterdagavond nog niet als vervanging in de planner stonden. Het blijft lastig voor NS om ervan uit te gaan dat er ook nog reizigers zijn, die recht hebben op goede informatie, JUIST als het anders dan anders gaat.
Het is toch heel beschamend, dat door een verziekte werksfeer bij ProRail Utrecht, uiteindelijk op verschillende trajecten niet meer gereden kan worden, omdat personeel hierdoor ziek, zwak en misselijk van alles is. En de goedwillende reiziger er ook nog de dupe van is. En dan ook het allerergste, dat de Directie ook met oogkleppen op en oordoppen in heeft zitten suffen. Nogmaals, dit gaat mij zeer aan het hart als regelmatig gebruiker van het vervoersbedrijf. Geen woorden voor en diep triest. Er wordt alleen maar naar kostenbesparing gekeken, echter dat er ook nog mensen aan te pas komen, heeft men schijnbaar geen belang bij. Doe uw voordeel hiermee.
Het is natuurlijk ook geen sociale werkplaats waar dagelijks de helft niet komt opdagen
nee, een asociale werkplaats.
Door alle problemen op en rond het spoor van de afgelopen tijd naast de huidige crisis draagt dit ook bij aan imago schade en is het niet verwonderlijk dat menige reiziger dan nog liever met een autootje van A naar B reist. Dat e.e.a. dan niet de duurzaamheid en het milieu ten goede komt zal de treinreiziger worst wezen. Het komt in veel sectoren vaker voor dat leidinggevenden geen weet en oor en oog hebben voor wat zich op de werkvloer precies afspeelt, spreekt daar ook uit ervaring over. Het personeel dat bij ProRail overgaat tot een vorm van insubordinatie en zoals bovenstaand ook is opgemerkt de goedwillende reiziger de dupe laat worden is mijns inziens niet te vermijden.
Het OV heeft de laatste tijd mede door de crisis al geen beste naam opgebouwd, maar dat we op termijn ook nog extra rekening moeten houden met uitval van treinen door personeelsproblemen bij o.a. ProRail is niet bevorderlijk om te gaan reizen tenzij men geen alternatief heeft of hoognodig moet. ProRail, Pro ? of contra, tegen (rail)…?
Er is nog veel meer mis.
Ook de verkeersleider verwijzen, net als bij zo veel beroepen. Daar lijkt ( bewust?) niet op te zijn geanticipeerd. Ondertussen zijn de bewuste bestuurders/ managers vertrokken. Om wat te gaan doen?
Juist: men heeft een commerciële opleiding tot verkeersleider opgestart ( ongetwijfeld tegen een interessant tarief)…
Zeg zelf maar wat we daar van moeten vinden.
Vergrijzen, niet verwijzen… sorry spelling mobiel
Ik heb dit al eerder geschreven
> Eigenlijk is ProRail een heel zielig bedrijf. Aan de inkomstenkant kunnen ze nauwelijks sturen. De inkomsten liggen vast in de dienstregeling. Dus het bedrijfsresultaat is daarom hoofdzakelijk afhankelijk van de uitgaven. Voor de managers van ProRail wordt het daarom een sport om zo veel mogelijk te bezuinigen om daarmee het bedrijfsresultaat te verbeteren. De gevolgen daarvan zijn overduidelijk.
De oplossing ligt er in dat er voor de managers wat te managen valt. Ze moeten invloed krijgen op de inkomsten. Ze moeten wanprestaties vermijden omdat anders de NS, Arriva of een andere vervoerder een claim kunnen indienen. Op dit moment kunnen de managers ProRail alleen maar uitknijpen om de kosten te reduceren. Problemen zijn daarmee voorgeprogrammeerd.
ProRail telt ca. 4100 medewerkers waarvan ca. 750 verkeersleiders. De verkeersleiders zijn derhalve dus een grote kostenpost.
ProRail heeft toch invloed op een deel van de inkomstenkant, namelijk spoorprojecten. En deel van de omzet is dan overhead, waarmee ze zichzelf financieren. Het lijkt dat ze er belang bij hebben om projecten zo duur mogelijk te maken. Zie kostenstijgingen verdubbeling bij Landgraaf, bij de Maaslijn, Amsterdam CS (waar ook de duurste oplossing werd gekozen), etc, etc. Daarom roept ProRail om de paar maanden dat er meer geld moet naar spoorinfra.
En Nederland, de reiziger, is de dupe, want we krijgen geen waar voor ons geld/mobiliteitsbudget
Dat lijkt me inderdaad een redelijke analyse.
Ik weet uit eerste hand dat KLM tot op een flink aantal jaren vooruit de capaciteitsbehoefte van haar vliegend personeel plant. KLM wil bv in 2025, in de meeste scenario’s, nog steeds genoeg captains voor de afzonderlijke vliegtuigtypes beschikbaar hebben. Maar ook weer niet te veel, want vliegend personeel is duur. Dat betekent dat je vandaag besluiten neemt over hoeveel mensen je opleidt om in 2025 genoeg personeel te hebben. Als KLM dat niet doet bijt het zich in de staart: geen piloten, dan ook geen inkomsten. En een dag een B777 aan de grond is een hele dure B777.
En daar zit hem het verschil met ProRail: zij die nu de kosten dragen van Prorail’s matige personeelsbeleid zijn voornamelijk de reizigers. De financiele consequenties lijken voor Prorail maar erg beperkt, en dus zijn in Prorail’s managementoptiek verkeersleiders inderdaad vnl mensen die gewoon erg veel geld kosten.
De vergelijking tussen vliegend personeel en verkeersleiders gaat mank. Als er meer treinen op een traject rijden, heb je niet meer verkeersleiders nodig. Ze moeten alleen wat harder werken. Natuurlijk zijn er grenzen.
Maar je hebt gelijk. Verkeersleiders kan je bijna jaren vooruit plannen; je kent het verloop, je kent de uitstroom t.g.v. pensioen, je kent de vraag. Dit is heel anders dan bij de machinisten waarbij geldt: meer treinen dus meer machinisten.
Een paar weken terug ging een langdurige treinuitval op het laatste moment niet door omdat zich een verkeersleider had gemeld. Eén verkeersleider dus en hup, de boel rijdt weer. Zeer geruststellend voor de reiziger.
Afgelopen zaterdag probeerden ze ons ‘s morgens vroeg nog wijs te maken dat er tussen Utrecht Vaartse Rijn en Bunnik veel minder treinen reden door een defect aan het spoor. Ze wisten wel meteen dat het tot 2 uur ‘s nachts zou duren. Toen voelde ik al wat de werkelijke oorzaak was.
Raar trouwens dat er nog geen managers uitgevlogen zijn of heb ik iets gemist?
Waarom zouden er manager eruit moeten vliegen. Ze doen het toch heel goed. Ze besparen kosten waardoor het bedrijfseconomische resultaat beter is.
En dan vliegt er een manager er uit. Wat lost dat op? De volgende manager zit precies in dezelfde situatie klem. Hij kan alleen kosten besparen.
Het lijkt me niet ondenkbaar dat poging tot kostenbesparing juist de oorzaak is van de uitval. Meer werk met minder mensen. Speculatie, dat geef ik toe.
De (personeels)manager die eruit zou moeten vliegen heeft de personeelsbehoefte duidelijk niet niet goed gepland.
Rekening houdend met factoren als:
– Meer personeel nodig door meer treinen. en ook ‘s nachts
– Pensionering en verloop
– Afwezigheid door trainingen, bijscholing
ProRail heeft een enorm slechte staat van dienst op allerlei terreinen waar kostenbesparing tegen bedrijfszekerheid afgewogen moeten worden. Recente voorbeelden:
– wisselverwarming
– het verwijderen van “overtollige” wissels en sporen
– bezetting van verkeersleidingen
– communicatieapparatuur
Dit is het lijstje dat mij direct te binnen schiet, maar er zijn vast nog meer voorbeelden.
@Rudy
ProRail kampt aanhoudend met grote financiële overschrijdingen bij bouwprojecten en compenseert dat door te bezuinigen op onderhoud en exploitatie.
@Brabo Voeg achterstallig onderhoud Geldermalsen – Wadenoyen maar aan de lijst toe.
Zet in noodgevallen de managers in om de gaten in de uitvoering te vullen
Ja & juist daar zit vaak het probleem!
Dat kunnen die managers dus vaak niet, omdat ze niet over inhoudelijke kennis beschikken in voldoende mate.
Nou ja vul maar in en kleur de plaatjes.. je snapt waar ik heen wil.
Als ik de reacties zo leest, waar best een kern van waarheid in zit, dan zou ik, als ik bij ProRail werk mij bijna “schamen” of op een verjaardags- of ander feestje niet zeggen bij deze club te werken. Gelukkig werk ik niet bij PR maar ondervind er wel degelijk de gevolgen van als ik met de trein reis. Als ik het woord “manager” hoor of lees krijg ik vaak al een dubbel gevoel bij en heb bij een vorige werkgever zo’n pipo ooit eens op z’n kloten gegeven en daar was ie niet echt blij mee om het maar eens eufemistisch uit te drukken, maar ging uiteindelijk wel diep door het stof. Moraal van dit stukje verhaal, je hoeft je als “gewone werknemer” niet ondergeschikt te maken van zo’n pluche vreter zoals ik een manager ook wel noem en alles maar voor lief aan te nemen en zeker niet als je de verantwoordelijkheid draag voor veiligheid op en rond het spoor !
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Het heeft niets met managers te maken maar met het probleem dat ProRail veel te veel geld uitgeeft aan luxe bouwprojecten en te weinig aan onderhoud en verkeersleiding. Budgetten moeten gescheiden worden.
Over het algemeen zijn exploitatie- en investeringsbudget gescheiden. Dit leidt vaak tot ridicule situaties.