Terugblik InnoTrans 2018: opnieuw records verbroken

Innotrans, de grootste vakbeurs van de spoorbranche, komt weer tot een einde. De twaalfde editie is net als voorgaande edities weer een recordeditie. Niet eerder waren er zoveel exposanten en ook over het aantal bezoekers kon de Messe niet klagen, mede te danken aan het mooie weer. Dat kwam natuurlijk vooral de buitenexposanten goed uit. Niet alleen de treinenfabrikanten, de klassieke ruggengraat van de beurs, konden rekenen op warme belangstelling; ook de tien elektrische bussen in de lommerrijke binnentuin deden het goed. In totaal werden er 146 nieuwe producten op de beurs gepresenteerd en waren er rond de 3.000 exposanten.

Intercity Nieuwe Generatie

Was in 2016 de Stadler Sprinter van NS nog een grote blikvanger; dit jaar was er geen Nederlands materieel te zien. Wat nog het dichtste in de buurt kwam was de POP-trein van Trenitalia, gebaseerd op de Coradia Stream. De nieuwe Intercity van NS, de ICNG, wordt op hetzelfde platform gebouwd. Verschillende componenten die nu al voor de Italiaanse trein worden goedgekeurd, krijgen ook de goedkeuring voor het Nederlandse spoor. Voornaamste technische verschil is de lagere maximum snelheid van de POP. Die is beperkt tot 160 kilometer per uur, terwijl de ICNG geschikt zal zijn voor 200 kilometer per uur. Het interieur van de ICNG zal natuurlijk afwijken van haar Italiaanse zusje. Wat wel opvalt is de opvallend lage vloer en daardoor ook de relatief grote hoogteverschillen her en der. Aan de buitenkant geven de laaggelegen ramen haast de indruk van een dubbeldekker die de bovenste verdieping mist.

ROCK – Hitachi

En er is meer materieel uit Italië te vinden op Innotrans. Naast de POP, die tot en met 2023 geleverd wordt, is ook de ROCK te bezichtigen. De ROCK zijn nieuwe regionale dubbeldekkers voor de Italiaanse spoorwegen. De ROCK en de POP vormen samen de grootste vernieuwing van de Italiaanse staatsspoorwegen ooit. De ROCK werd gelijk met de POP onthuld en is een product van Hitachi in Pistoia, het voormalige AnsaldoBreda. De directeur van de fabriek, Maurizio Manfellotto – hij mocht nog verschijnen voor de parlementaire enquête Fyra – noemde de trein ‘het resultaat van Italiaans genie’. “We doen wat we beloven”, aldus Manfellotto. Of het komt door de eisen die opdrachtgever FS stelde, weten we niet, maar de trein maakt geen indruk. Het design is niet om over naar huis te schrijven en afwerking van de dubbeldekker is matig. De banken staan op staanders met scherpe randen, om maar een voorbeeld te noemen.

Siemens Desiro Dubbeldekker

Twee dubbeldekkers die er wel uitsprongen waren de Siemens Desiro voor de Rhein Ruhr Express en de Stadler KISS voor de Mälar tag; de spoorlijnen rond Stockholm. Siemens levert 82 Desiro-stellen, goed voor 400 zitplaatsen per stuk, en zorgt de komende 32 jaar ook voor het service en onderhoud en garandeert daarmee een beschikbaarheid van 99 procent. Met de hele klus is 1,7 miljard euro gemoeid. Bovendien verspijkert infrabeheerder DB Netze ook nog eens voor de nodige miljarden aan het spoor, waardoor de treinen een kwartiersdienst kunnen gaan rijden, bovenop het Intercity- en S-Bahnverkeer.

KISS Dubbeldekker

Dat de Zweden niet kijken op een kroon meer of minder was te zien aan de dubbeldekkers die Stadler daar gaan leveren. De treinen kennen maar één klasse (er is geen aanduiding te vinden), maar deze is wel direct enorm hoogwaardig afgewerkt. Het interieur straalt rust uit met houten afwerkingen rond de stoelen en donkergrijze bekleding. De stoelen zijn allemaal voorzien van riante uitklaptafeltjes, leeslampjes en twee 230V-aansluitingen. Opvallend genoeg ontbreken USB-aansluitingen. De 33 treinen hebben een maximumsnelheid van 200 kilometer per uur en zijn uitgerust met luchtdichte, enkele deuren.

Metro Glasgow

Van een geheel andere orde zijn de nieuwe metrostellen die Stadler aan Glasgow gaat leveren. De Subway van Glasgow is tegelijk een van de oudste en kleinste systemen ter wereld. Het bestaat uit een ringlijn met 15 haltes en werd sinds de opening in 1896 nooit uitgebreid. De tunnels zijn slechts 3,35 meter in diameter en de spoorbreedte is 4 engelse voet (1219 mm). Met deze parameters kan het dus niet anders dan dat er unieke treinen gebouwd moeten worden. Mensen langer dan 1.80 meter zijn genoodzaakt te bukken in de mini-treintjes, die echter wel geschikt zijn voor automatisch rijden. Dat zullen ze pas echter gaan doen als alle metrostellen vervangen zijn. Dan zal ook de bok verwijderd worden en vervangen worden door een kleine controle-unit onder de laatste opklapbank die alleen gebruikt wordt voor rangeerwerk en dergelijke.

Bussen

De Nederlandse inbreng op het busterrein was fors groter dan voorgaande editie. Ebusco uit Deurne stond er met een voertuig en ook VDL uit Valkenswaard was met een 18 meter lange bus, bestemd voor het Zweedse Karlstadt vertegenwoordigd. Opvallend was dat de Italiaanse spoorwegen ervoor hadden gekozen om dochter Qbuzz af te vaardigen met een waterstofbus van Van Hool. De bus was voor de gelegenheid dan ook gedeeltelijk bestickerd met het logo van het moederbedrijf. De trend was zichtbaar: steeds meer bussenfabrikanten kiezen voor Berlijn in plaats van de IAA in Frankfurt, dat de focus steeds verder verlegt naar trucks en touringcars.